کد مطلب:36658 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111

نمی گویم كه افراد تحصیل كرده، استادان و طبیبان و مهندسان باید در سختی زندگی كنند. سخن این است كه اینگونه افراد نباید به دلیل عالم بودنشان از جامعه متوقع تر و طلبكارتر باشند. به عكس، باید كمتر بخواهند یا اگر كمتر یافتند خشنود و قانع باشند چرا كه رزق مهمتری را از جای دیگر قبلا دریافت كرده اند. مگر اینكه كسی علم را رزق و غنا و ثروت نداند كه حسابش با كرام الكاتبین است و او از اصل راه را غلط كرده است و امانتی را به خطا و خیانت برگرفته است و ناسپاسانه با آن رفتار می كند. همه ی كسانی كه در این جهان نعمتهای خاصی اعم از خدادادی و ارثی و اكتسابی دارند باید همواره این نكته را به خاطر داشته باشند كه این نعمتها مجموعه ی رزقی است كه خداوند بدانان داده است و چون از نعم

[صفحه 191]

الهی بهره ی بیشتری برده اند، شایسته است كه بیش از دیگران خدمتگزار مردم باشد. در رزقهای اكتسابی باید اندیشناك بود مبادا رزق به غیر حلال آلوده باشد. اما چیزی كه عطای الهی و نعمت ربوبی است رزق واقعی و بی آلایش و حلال است و فرد باید شاكرانه از آنها بهره برداری كند و همواره نگران كفران نعمت باشد. به هر حال، رزق مجموعه داشته های اكتسابی و غیر اكتسابی آدمی است.

صفحه 191.